ટૅગ્સ

, , , ,

1] શું કહું ? જયારે કઈ કહેવાનું આવે છે ત્યારે હું ડાબે જમણે જોવા લાગુ છું ! . . અરે ! ફાટકે ઉભો છું અને ટ્રેન આવે છે કે નહીં , એ જોવા માટે નહીં પણ ડાફોળીયા મારવા લાગુ છું , માખી મારવા લાગુ છું – એ સંદર્ભે ભૈ સાબ 🙂 બ્લોગીંગ કરતા છ વર્ષ થઇ ગયા , હૈ ! [ યસ , દોઢ ચોકુ છ એ જ . . ચોંકો મત ! ] અને હજુ બસ નવાઈ જ લાગ્યા રાખે છે અને પાછળથી ગીત વાગ્યા રાખે છે ” યે કહાં આ ગયે હમ . . . ”

2] અને પાછું આ વખતે તો હું ફેસબુક પર ય ત્રાસ વર્તાવવા આવી પોગ્યો છું ~ મતલબ કે આમેય બ્લોગીંગ ઓછું થતું હતું ને લટકામાં આ ફેસબુકીયું ફાટક ય ખુલ-બંધ થયા કરે ! કદાચ આ જ જિંદગી છે કે જ્યાં , ક્યારે કઈ ટ્રેન આવે ને આપણે ફાટકે ઉભા રહીને મુગ્ધ નજરે જોતા રહી જઈએ , ને ડબ્બા’માનો કોઈ મુસાફિર હાથ ફરકાવી ફરી જગાડી દે ! ~ બસ મંશા એ જ કે દર્શન અટકવું ન જોઈએ , શબ્દો રેલાતા બંધ ન થવા જોઈએ . . ને ક્યારેક આમ જ લખતા લખતા શબ્દબ્રહ્મ’નો ભેંટો થઇ જશે અને હું નિઃશબ્દ થઇ જઈશ ! ખૂલેલું ફાટક રોડ બની જશે , ટ્રેન ચાલી જશે ને હું પણ ચાલી જઈશ . . .

3] આ બધું શું હતું ? કાંઈ ખબર નથી ! છ વર્ષ થઇ ગયા એટલે કાંઈક લખવું હતું ને કૈક લખાઈ ગયું ! અચાનક ટ્રેન યાદ આવી ગઈ ને અચાનક હું ય યાદ આવી ગયો ! લખવાનો સમય નથી મળતો , તોયે લખવું છે કેમકે ,જો એકવાર આપણે જ આપણને લખવાનું કોઈ બહાનું ન આપીએ તો આતમરામ ય પડખું ફેરવી લે છે , ને પછી તો અવલોકન ય ઓલવાઈ જાય ને વિસ્મય ય વિસરાય જાય ! કેમકે ક્યારેક લખવાના બહાને જાતમાં ડોકિયું થઇ જતું હોય છે ને નસીબદાર હોઈએ તો એ અગાધ’માં ભૂંસકો ય મારવા મળે છે. વાણીને ફૂલ આવે છે ને સ્વ’ની સુગંધમાં કૈક મ્હોરી ઉઠે છે.

4] આટલા વર્ષો વીતી ગયા અને મને એમ લાગતું હતું કે હું ફિલ્મો અને પુસ્તકો વિષે વાત કરું છું પણ લખતા વલખતાં એ ખ્યાલ ન આવ્યો કે મહદંશે તો હું મારા વિસ્મયની જ વાત કરતો હતો , જીવનની વાત કરતો હતો ! ઘણીવાર આપણને એમ લાગે છે કે આપણે તરીએ છીએ પણ મોડે મોડે જયારે કોઈ અલગ જ કિનારે પહોંચીએ ત્યારે આંખ ઉઘડે છે , કે આપણે તો વહેતા હતા . . . મતલબ કે બ્લોગને હું નહીં પણ બ્લોગ મને લખતો હતો ! પાછળ વળીને જોઉં છું તો ખ્યાલ આવે છે કે મારી મર્યાદા કહો તો મર્યાદા ને ક્ષમતા કહો તો ક્ષમતા પણ ઘણુંખરું લખાયું છે ને એથીય ઝાઝું અનુભવાયું છે. 🙂

5] પુસ્તકો વિષે તો હવે ખુબ જ ઓછી વાત થાય છે , રાધર વાત થતી જ નથી તો મુવીઝ વિશે ય વાતો કર્યે દિવસોના દિવસોના વહી ગયા છે ! લાગે છે કે બધુંય અટકી ગયું છે , સુકાઈ ગયું છે અને તોયે ફરી ફરીને પાછળ જોવાય જવાય છે અને શબ્દોની એ અધઃ મ્હોરેલી વાડી લ્હેરાતી દેખાય છે અને ફરી લખવા માટે કીબોર્ડ પર આંગળીઓ ડાઉનલોડ થાય છે – જાણેકે ભૂતકાળ જ વર્તમાનને સતત ભૂતકાળ બનતા અટકાવે છે !

6] બસ હવે અટકું ? કારણકે કોઈએ તો આટલીવારમાં બગાસું ખાઈ જ લીધું હશે 😉 થેન્ક્સ ટુ ઓલ યુ ગાય્સ , મને વાંચવા બદલ અને ટહુકો કરવા બદલ . . દોઢ બે મહિનામાં જ 2017’ની બેસ્ટ હોલીવુડ અને વર્લ્ડ સિનેમાની દળદાર પોસ્ટ લઈને આવી રહ્યો છું ત્યારે વધુ વાતો થશે.

** #Denali , હવે અહિંયા સુધી ધક્કો ખાધો જ છે અને આટઆટલું વિચિત્ર વાંચ્યું જ છે , તો જુઓ આ રસતરબોળ કરી દે તેવી , અકથ્ય અનુભૂતિ અને ભારોભાર પ્રેમ અને સમર્પણથી છલકાતી આ શોર્ટ મુવી ” ડેનાલી ” . . . ક્લાસિક સિનેમેટોગ્રાફી વત્તા સોંસરવી ઉતરી જાય એવી સાઉન્ડ ડિઝાઇનથી ફાટફાટ થાતી આ શોર્ટ જોશો તો સ્મૃતિઓના આભલામાં લાંબા સમય સુધી કૈક ઝગમગ થતું રહેશે . . .